Ontmoeting

Vincent Oostrijck

Ontmoeting

Toen het echt
Helemaal fout ging
En ze zweefde
Ergens
Tussen leven en dood
Tussen deze wereld
En de volgende
Ontwaarde ze
Twee bruine ogen
Net als de hare
De vrouw zei
Je moet kiezen kind
Ga je verder
Of ga je terug
Ze zei
Mama, ik wil leven
Op dat moment
Haalde een chirurg
Een propje uit haar brein
Ze schoot terug
In haar lichaam
De ontmoeting vervlogen
Als een droom in de nacht
Bij het ochtendgloren
Toen ze ontwaakte
En haar ogen opende
Begon de strijd
Om te proberen
Weer iets van het leven te maken
Pas echt