Geesten

Willem Bernardus Tijssen

De geest is uit de fles.
De geest danst over het water.
Danst met de golven op en neer.
Komt te voorschijn vroeger of later.

In het donker ben je bang.
Zie je soms schaduwen op het behang.
Trekken emoties je in een trance.
Plaatsen gevoelens je buiten balans.

Ik ben in gevoelens niet rationeel.
Als ik mijn ruimte met de geesten deel.
Bezoeken zij mij bij leven als een straf?
Zijn zij een geweten van een zielengraf?

Mijn geweten lijkt mij schoon
in het lichaam waarin ik woon.
Nu, sterf ik duizenden doden
voor al die geesten van mindere goden.

De geest houdt van mij het meest.
De geest van de zondagse kater.
Die onbegrepen weer gaat; mij
achterlatend bij het kalme water.

De geest is in de fles.
De geest met een boodschap voor later.
Danst met de golven op en neer.
Neemt mijn woorden mee over water.