Die laatste bocht

Anja Knops

Die laatste bocht

Zowaar
het leven voelt zwaar
zeker op die ongekende
momenten
dan komen die weifels
die als twijfels
aanvoelen doch...het leven gaat door
ga jij er dan ook voor
ondanks onaangename taken
die meermaals deden verzaken
omdat er geen vertrouwen meer was
immers...dat komt naderhand pas

Als er 'n gegeven ontluikt
wie duikt
hier dan vrijwillig in
bij velen ontstaat tegenzin
niemand doet iets uit de doeken
jij moet je alles zelf uitzoeken
door vele bochten
heb jij je heen gevochten
en door veel gevaren
ben jij behouden doorheen gevaren
doch
op 't eind komt die grootste bocht
zowaar
deze voelt 't zwaarst
immers al die levenslessen
waren testen
of jij aldoor op Gods vertrouwen
deed bouwen
Hij stuurde jou aan
tezaam
met zijn engelen
dit deed jij ervaren als bengelen
die deze vele levensverhalen
in leed en verdriet deden vertalen
dan moest jij je bukken
engelen keken of alles ging lukken
op die zware dagen
omdat deze deden vertragen
door teveel gestelde vragen
hierdoor begon je te twijfelen aan dat geloven
in Hierboven
deed niet meer bouwen
op eigen vertrouwen
dan reikt God de helpende hand
immers jij bent aangeland
op 't eiland
om te ontwaken
daarom voelen die laatste dagen
zowaar
loodzwaar.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 15-09-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Anja Knops (Actief sinds: 20-04-2015)

Informatie bij het gedicht

Er komt 'n moment dat aanvoelt als niet meer vechten...rust is het enige voelbare...stilte 't enige dat nog gehoord wordt...dan is ontwaken 'n feit...maar dit komt pas na...die allerlaatste bocht.

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Die laatste bocht’ van Anja Knops zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.