Eenzaamheid

Anja Knops

Eenzaam

Eenzaamheid
is een gegeven
als alles uit 't leven is geweken
dagen die niet willen vlotten
weken maar nooit willen korten
ja...zo voelt 't leven
niet voor even
maar wel voor velen

Eenzaamheid
is 'n feit
de mens
staat aan zijn grens
van besluiteloosheid
is het vertrouwen in ieder kwijt
want telkens weer
komt dat innerlijk zeer

Eenzaamheid
het zijn lange dagen
soms...boordevol klagen
want anderen zagen
niemand staan
keken eenzaamheid niet aan

Eenzaamheid
verankerd het hart
dat boordevol zat met deze last
ijskoud aanvoelt
was dit door God zo bedoelt
deze komt voor de eenzame mens staan
zegt enkel...zal ik met je meegaan
wacht
diep in jouw hart
op mijn wenk
dan schenk
ik jou heel zacht
mijn aandacht
door dicht bij je te blijven
dat merk jij aan den lijve
want alle dagen
merk je bij vlagen
innerlijke wenken
die jou aandacht doen schenken
dan...is God bezig
om jou stevig
vast te houden
dus waarom zouden
eenzame mensen
niet hun grenzen
verleggen
eenvoudig door te zeggen...
God zal over mij waken
mijn dagen
zullen nooit meer vertragen
eenzaamheid is geweken
doordat ik voor God ben bezweken

Na 'n poos laat God jou los
dit voelt als verlost
van die eenzaamheid
want in werkelijkheid
werk jij met vlijt
aan nieuwe vriendschappen
die plotseling voorbij komen stappen
maar...het is God die is blijven waken
zodat jij niet zult falen
en dat deze vriendschap zal slagen.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 14-09-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Anja Knops (Actief sinds: 20-04-2015)

Informatie bij het gedicht

Wanneer ben je alleen...'n breed begrip waar ieder 'n andere invulling aan kan geven...immers elk mens ervaart dit weer anders...maar niet elk mens die alleen is voelt zich...eenzaam.

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Eenzaamheid’ van Anja Knops zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.