Zandkasteel

Selina Thumdus

Ik wou dat ik een sterke rots in de branding kon zijn
Maar in plaats daarvan ben ik een zandkasteel dat overspoeld wordt door golven.
Had ik maar wortels om me in te graven. Of vleugels om weg te vliegen. Ver van de intense kracht van je woorden
die de grond onder mijn voeten doen weghalen. Ik zak in, ik glijd weg, ik verdwijn.

Mijn muren hadden beloofd je bescherming te bieden. Daarom bouwde ik ze zorgvuldig om je heen. Ik had kunnen weten dat je bang zou worden, als je de wind niet meer voelde, en de brandende zon verdween.
Ik kan de wilde zee niet bedijken. Het is goed, ik laat je alleen.