«»
zal me geven
tot er niets meer
over is en ik
weer in je armen lig
draden die
gesponnen zijn van angst
vervlochten zijn met pijn
mogen nooit meer
anker zijn
je moet ze breken
anders gaat
je jeugd zich
morgen wreken
als we samen zijn
wat genot
moet worden
is dan schuldgevoel
kap ze anders wordt
je warmte koel
wordt je warmte koel
ik wil enzal me geven
tot er niets meer
over is en ik
weer in je armen lig
draden die
gesponnen zijn van angst
vervlochten zijn met pijn
mogen nooit meer
anker zijn
je moet ze breken
anders gaat
je jeugd zich
morgen wreken
als we samen zijn
wat genot
moet worden
is dan schuldgevoel
kap ze anders wordt
je warmte koel
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 02-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘wordt je warmte koel’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.