wordt je warmte koel
ik wil en
zal me geven
tot er niets meer
over is en ik
weer in je armen lig
draden die
gesponnen zijn van angst
vervlochten zijn met pijn
mogen nooit meer
anker zijn
je moet ze breken
anders gaat
je jeugd zich
morgen wreken
als we samen zijn
wat genot
moet worden
is dan schuldgevoel
kap ze anders wordt
je warmte koel
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘wordt je warmte koel’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.