Vergeving

Lúthien Oronar

stil rust zij
dat woord
het oordeel

de bijl valt
als het hakmes
koppen laat rollen

mensen juichen
en ik kan niets
dan zwijgen

~

levens later
stopt zij
stokt de adem

stroomt het water
als bruisende beek
om blote voeten

~

vrij speelt het kind
in het gras
tussen papavers

madelieven en vangt
bellen regenbooglicht
met blote handjes