Verbitterde eenzaamheid!
Altijd alleen je pad opgegaan.
Nooit voor anderen,
of vriendschappen opengestaan.
Geen zijweg ooit maar ingeslagen.
Geen aandacht ooit gewild,
ieder van jou pad geweerd.
Steunen de handen afgeslagen.
Nu heeft iedereen zich,
van jou afgekeerd.
Is dit nu wat je ooit hebt gewild?
Vergeten zijn achter gebleven,
oud, eenzaam, verbittert en verkild!
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 25-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
droomster (Actief sinds: 22-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Verbitterde eenzaamheid!’ van droomster zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.