Mag ik eruit?

Coby Poelman - Duisterwinkel

 Ik heb het Spaans benauwd
 in dit cadeaupapier
 en die proppen in mijn maag
 zitten me tot hier.

 Wie kwam er op dat gek idee
 mij zo dik in te pakken,
 ik wil eruit, ik heb genoeg van
’t schudden in die zakken.

 Ik ben zo zacht en mooi,
 wie wil me gaan bevrijden
 en gunt me het genot
 mijn charmes uit te spreiden?

 Verwachtingsvol met kloppend hart
 roep ik gedempt tot ziens,
 als ik het niet meer overleef,
 ik was een tas van jeans.