Hun oogstgebed
loslippig
bladeren de bomen
hun oogstgebed
zacht spelt de wind
hun woorden als zij
de aarde met hen dekt
in dank voor seizoenen
waarin de takken tot
de hemel zijn gestrekt
vaten zijn gesloten woord en
kleurenstroom zijn onderbroken
tot een nieuwe lente bladeren wekt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 22-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Hun oogstgebed’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.