Uit steelse hoeken
waar draden
herfst spannen
dood en vergankelijkheid
loert uit steelse hoeken
schijnt een lage zon
kleur in de druppels
op het web in een verlate
oogst die ik altijd heb
gespannen tussen
dromen en verlangen
wandel ik langs je gezicht
in weer een laatst aanraken
de ogen nog gericht
in zwart en grijs de blik
op wit van winter maar het
sprankje groen licht al op in lentelijf
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 22-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Uit steelse hoeken’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.