«»
hoogste takken
nog wat blad
je kaalde snel
van onderen
het was de lach
van lente en
frivool in zomeren
je dwarrelde zo gaaf
in pril ontluiken
groende godvergeten
mooi was niet te stuiten
tot ver voorbij de kortste
nacht gingen we in kleur
en geur de perken te buiten
ik heb je herfst
zo lief de vruchten
van ons samenzijn zullen
we oogsten in zaden die
weer lente zon en lach beloven
Groende godvergeten mooi
zag in dehoogste takken
nog wat blad
je kaalde snel
van onderen
het was de lach
van lente en
frivool in zomeren
je dwarrelde zo gaaf
in pril ontluiken
groende godvergeten
mooi was niet te stuiten
tot ver voorbij de kortste
nacht gingen we in kleur
en geur de perken te buiten
ik heb je herfst
zo lief de vruchten
van ons samenzijn zullen
we oogsten in zaden die
weer lente zon en lach beloven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 20-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Groende godvergeten mooi’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Seizoenen (algemeen over seizoenen)
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- Afscheid van het heden
- De tijd kleurt herfst
- herfst
- Nog dreigen grijze buien
- Herfstweer
- Langzaam wordt het lente...