INLOGGEN
«»

Groende godvergeten mooi

zag in de
hoogste takken
nog wat blad
je kaalde snel
van onderen

het was de lach
van lente en
frivool in zomeren
je dwarrelde zo gaaf
in pril ontluiken

groende godvergeten
mooi was niet te stuiten
tot ver voorbij de kortste
nacht gingen we in kleur
en geur de perken te buiten

ik heb je herfst
zo lief de vruchten
van ons samenzijn zullen
we oogsten in zaden die
weer lente zon en lach beloven

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 20-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Groende godvergeten mooi’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.