INLOGGEN
«»

Uit dood hout

waai maar wind
takken vliegen van de bomen
zij breken eigen winterdromen

ik zie ze vallen
hun herfst is gestorven
de oogst al lang geborgen

zij knapten in gebreken
de kou had hen geen
nieuwe buigzaamheid gegeven

waai maar wind en schift
de bomen uit dood hout
zal nooit meer de lente komen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 19-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Uit dood hout’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.