droogt gras tot hooi

wil melker

ik heb de vlinders
weer zien fladderen
ze vraten hun cocon kapot
in een zomer die niet stopt


geel droogt gras
tot hooi in droogte
vergeten is de plas
die koeler dan ooit oogde


bomen zuchten in
de luwte van hun blad
de regen is vergeten
dat zij ook schaduw nodig had


kom donderbui
verlos ons van de zon die
zeven weken lang al schijnt
als weergaloze warmtebron


geef ons wat lentegroen
dan wordt de herfst in rood
geboren en kan de zomeroogst
ons nog een stukje toebehoren