Winterse lente
op eenzame hoogten
trekken ijzeren vogels
witte nevelslierten
gepriemd door zonnestralen
doet een briesje stof opwaaien
sporen verdwijnen
door paardenhoeven
in vrijheid achtergelaten
spiegelt de zon zich
in plassen water
waar de regenboog kleurig
geboren wordt
vogelnesten in ouderdom
zichtbaar op bladerloze takken
houden warmte vast
waar boomzagen huilen
laat geurend hout lente ruiken
gaat de zon pastel onder
tussen winterkale bomen
stralend door hun pracht
kijkend stil en bewogen
naar deze postkaarthemel
lacht mijn hart
het voorjaar tegemoet
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
dichterbij (Actief sinds: 08-12-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Winterse lente’ van dichterbij zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.