De langste dag
de langste dag koud uitgeteld
jaagt de zomer op de vlucht
trekt het schaduwdek
de gordijnen dicht
spetteren druppels schichtig
tussen blauw en grijs
blaast de wind zijn triomf
met kippenvel bekroond
schudden bomen hun kruin
in bevende onderdanigheid
leveren de weergoden
het bewijs van onvermogen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
dichterbij (Actief sinds: 08-12-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De langste dag’ van dichterbij zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.