In aantocht
De lente slaakt
van schrik 'n schreeuw
Bij het zien
van zoveel sneeuw
Kruipt gauw weer
in haar schulp
Hoopvol wachtend
op zonnige hulp
Bollen in het duister gehuld
popelen ongeduldig
Voelen zich eenzaam
bijna schuldig
Willen zich
kleurrijk vertonen
De natuur
met vrolijkheid belonen
Doch trots
op zijn koningstroon gezeten
Wil de vierende vorst
van geen wijken weten
Laat zich gehuld
in grijze deken
Nog heersend verwennen
voor enkele weken
Trekt zich
het voorjaar niet aan
Laat haar ijzig
met koude voeten staan
Tot de zon
op hoogte gestegen
De winter verschrikt
tot vertrek doet bewegen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
dichterbij (Actief sinds: 08-12-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘In aantocht’ van dichterbij zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.