bewoonden elkaars dromen

wil melker

in rood en geel
zie ik geen sterven
het is het erven
van de zomergloed
de oogst van zon en
lange dagen overvloed

ook jij was stil
in pril ontluiken
het duurde lang voordat
ik lente in je ogen zag
en in je lach de vroege
vogels hoorde fluiten

je bloesemde
als nooit te voor
kleurde vol de zomer
we maakten hittegolven door
bewoonden elkaars dromen
lieten daar de liefde komen

er is geen sterven
maar een nieuw begin
als winter vorst gaat spelen
dan zit de warmte binnenin
vertelt dan haar verhalen en laat wat
is gegroeid weer snel de lente halen