oogst de zomer haar kind
sluit maar je poriën
verhard snel je bast
laat je bladeren gelen
zet je wortels vlug vast
want in een herfstige
wind oogst de zomer
haar kind in de val
van de tamme kastanje
nachten gaan lengen
kou voelt naar vorst
die de ochtend versiert
met haar ijzige franje
is jouw hart nog open
in een nazomerse gloed
het roodkoper van herfst
brengt stilaan een winterse groet
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘oogst de zomer haar kind’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.