je was het hete zand

wil melker

in je gebaar
ervaarde ik je lach
een zon die scheen in golven

je was het hete zand
de branding die in wittend
schuim ons bijna heeft bedolven

we zagen schepen zeilen
op een horizon en gokten
waar het water en de lucht begon

je huid voelde mijn
handen en weersprak de tijd
ze brak met vroeger alle banden

ze ademde de vrijheid die
jij genomen had beantwoordde
wat haar in al die tijd ontnomen was

we kusten zilt het water van
de zee ik nam je mee ver van die plas
en in je ogen zag ik dat het lente was