schraalhans mij de honger leert
ik heb een boompje opgezet
takken zwiepen in mijn kop
strooien dooie bladeren volop
er is niemand om te ruimen
in het feeëriek tapijt
dat door afval is gespreid
mis ik het kleurig groen
dat overal tot groeien leidt
ik moet kappen en
de vruchten binnenhalen
voor de oogst verteert en
schraalhans mij de honger leert
ik snoei het dode hout
snijd terug wat spruit buiten
de vormen, voedsel voor
mijn ondergrondse wormen
het hoofd is weer
geschoond en in mijn geest
droomt nu een boom van lente
voor als de winter is geweest
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 26-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘schraalhans mij de honger leert’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.