lente die nog zomert in mijn geest
takken moeten kraken
bliksemschichten raken
zodat de boom in tweeën splijt
de donder mag weer knopen in
mijn maag gaan maken, raken aan
de angst die altijd in me strijdt
want ik ben bang geweest
als kind omdat ik onweer niet
voorspelbaar vond en altijd schrok
zie nu de buien dreigen en
de wind uithalend hijgen als
hij vlaagt door het stervend blad
kijk naar de lente die
nog zomert in mijn geest, het
soepele van vroeger lijkt geweest
ik weeg de herfst in de volle
vruchten van de dag en lach
naar jaren die ik nog verwacht
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘lente die nog zomert in mijn geest’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.