toen de maan het morgenrood verscheen
bolletjes sneeuw
hangen te drogen
als de regen valt
kou is onvermogen
omdat kristal
geen druppel trouwt
om samen
neer te vallen
te smelten in een plas
hoe het was,
hangende koppen
naast de knoppen
in groene lussen
van de dood, lente
op steenworp afstand
toen de maan
het morgenrood
verscheen
de gele zon
weer gloeide, de
keerkring voorbij
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘toen de maan het morgenrood verscheen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.