lange adempauzes
ik herfstte in het monogaam
liet jouw gebed de vrije loop
plukte uit een verre boom
vruchten die ik niet had mogen eten
jij snoeide niet terug, maar liet
de akker het koren rijpen, pelde
mijn behoeftes aan eens mijn gegeven belofte
en traanden je wangen op mijn lege kussen
nu september ik naar de herfst en sterf
in mijn nachtelijke adempauzes steeds weer
dezelfde dood wanneer ik met mijn gebeitelde
handen jouw lichaam niet meer durf te beroeren
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
elze schollema (Actief sinds: 01-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘lange adempauzes’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.