het eentonig gebrom
nu de herfst lijkt te smoren
in onkundigheid is het gloren
van de nieuwe zon verdwenen
in de trage dimensie van mijn vlijt
hoe het boek ook schreeuwt
zich wil laten lezen dwars door het doffe kaft
is mijn vlucht langs dode vogels
iets wat ik nooit had bedacht
het hart, de pionier van mijn reis
de ingezetene van het verdorven vlees
blijkt te zijn gerooid
door toedoen van mijn eigen zeis
wie ben ik nu de waker als dwaler telkens
nieuwe wouden vindt en de slaper
de rust ontwijkt in het
eentonig gebrom van de nacht
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 05-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
elze schollema (Actief sinds: 01-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘het eentonig gebrom’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.