INLOGGEN
«»

Wachten op de zon

 Nog nooit leek een winter zo lang
 Een paar dagen geleden straalde de zon
 Kon ik mij buiten vrij bewegen
 Dat lijkt nu helaas al weer maanden geleden

 Al is het witte dek best mooi
 Verlang ik met mijn hele wezen naar de dooi
 Wil ik de kou niet meer vrezen
 Wens ik terug het vrije leven

 Toe zonnetje, lach mij toe
 Geef mij je warmte en je kracht
 Dit lange wachten
 Had ik echt niet verwacht

 Maar ook al duurt het nog een tijdje
 In mijn hart weet ik
 Dat het voorjaar gauw komt
 Hoe lang het ook lijkt te duren
 Door deze winterse kracht

 Je toont al je eerste pracht
 De knoppen zitten al in de bomen
 De bollen lopen uit
 Elke dag een stuk vooruit

 Het zonnetje zal mij gauw weer verwarmen
 Dat is wat ik geloof
 Dat is wat ik zeker weet
 Iets wat ik zeker niet vergeet

 Al lijkt het jaren
 Duurt het nog maar een paar dagen
 Tot ik mijn armen spreid en de zon omarm
 En lachend en zingend weer vrij en gelukkig ben

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 12-03-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Britta Nijhuis
Actief sinds: 12-03-2014Informatie bij het gedicht:

is veels te koud buiten :( Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Wachten op de zon’ van Britta Nijhuis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.