Verdroogd in de knop

wil melker

 weg is de herfsttooi
 het mooie donkerrood
 lichtgeel en bruin
 de kleuren uit de tuin

 de bloemen worden vaal
 zijn te moe om nog te bloeien
 takken worden langzaam kaal
 nog iets te vroeg om ze te snoeien

 het land wordt leger langs de dreven
 koeien staan al nachts op stal
 alleen de schapen zijn gebleven
 hun vachten zien de winter al

 de zomer eindigde voortijdig
 mijn dagen bloeide nog volop
 zag zelfs nog lente in je ogen
 mijn liefde kon gewoon niet op

 maar jij verstikte in mijn aandacht
 je bladeren groeiden zich kapot
 de wortels zijn gestopt met vloeien
 mijn bloem verdroogde in de knop