Haar warme gulheid
zie je sporen
op het herfsttapijt
een zacht geritsel als
blad zich weer ter aarde vlijt
hoor je in het
merelfluiten dat
in eigen melodie een
territorium gaat sluiten
voel je in de wind
die kil doordringend
de roze wolk verjaagt
zodat de schemering vervaagt
en dan je lach
haar warme gulheid
danst in het ochtendrood
eindelijk geef jij jezelf weer bloot
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
11/11/2010
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Haar warme gulheid’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.