INLOGGEN
«»

Koppen gelooid en weerbarstig

 als de bazuinen schallen
 knallen de kurken
 komen de dolende ridders bijeen
 voor het grote oktoberfeest

 moe van het oogsten
 willen zij net als vroeger verpozen
 in de koele kelders van het kasteel
 te midden van fusten die liggen te rusten

 geen paarden en maliënkolders
 maar op de tafels de glazen
 en kleurrijke folders met de trots
 en geneugten van deze prachtige streek

 koppen gelooid en weerbarstig
 glinsterende ogen boven bruinrode konen
 armen en handen nog krachtig
 zij proosten en vieren hun herfst als koning

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 17-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

01/10/2012 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Koppen gelooid en weerbarstig’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.