Koppen gelooid en weerbarstig
als de bazuinen schallen
knallen de kurken
komen de dolende ridders bijeen
voor het grote oktoberfeest
moe van het oogsten
willen zij net als vroeger verpozen
in de koele kelders van het kasteel
te midden van fusten die liggen te rusten
geen paarden en maliënkolders
maar op de tafels de glazen
en kleurrijke folders met de trots
en geneugten van deze prachtige streek
koppen gelooid en weerbarstig
glinsterende ogen boven bruinrode konen
armen en handen nog krachtig
zij proosten en vieren hun herfst als koning
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
01/10/2012
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Koppen gelooid en weerbarstig’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.