INLOGGEN
«»

Een eeuwenoud en triest verhaal

 het groen is
 in zijn bladeren gestorven
 de wind verritselt ze voorbij

 de dood is
 op de grond geborgen
 beschermt haar voor het wintertij

 takken dromen
 van een lommerrijk verleden
 het heden is alleen en kaal

 ze vertellen hoe
 ze door de kou hebben geleden
 een eeuwenoud en triest verhaal

 ze wachten op
 de lange nachten en de maan
 vorst laat sterren vriezend ondergaan

 gelukkig dragen ze
 heel diep verscholen
 alweer de tere knoppen groen

 want leven
 dat naar lente hunkert
 gaat een nieuwe poging doen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 17-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een eeuwenoud en triest verhaal’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.