«»
Een eeuwenoud en triest verhaal
het groen is
in zijn bladeren gestorven
de wind verritselt ze voorbij
de dood is
op de grond geborgen
beschermt haar voor het wintertij
takken dromen
van een lommerrijk verleden
het heden is alleen en kaal
ze vertellen hoe
ze door de kou hebben geleden
een eeuwenoud en triest verhaal
ze wachten op
de lange nachten en de maan
vorst laat sterren vriezend ondergaan
gelukkig dragen ze
heel diep verscholen
alweer de tere knoppen groen
want leven
dat naar lente hunkert
gaat een nieuwe poging doen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 17-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een eeuwenoud en triest verhaal’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Seizoenen (algemeen over seizoenen)
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- Afscheid van het heden
- De tijd kleurt herfst
- herfst
- Nog dreigen grijze buien
- Herfstweer
- Langzaam wordt het lente...