INLOGGEN
«»

Afstand

Ik had je nooit,
nooit zo moeten laten gaan
Niet zo,
in die laatste dagen,
uren van je leven
Ik blijf maar denken,
er bij stilstaan
Denk niet,
dat ik het mezelf,
in mijn tijd hier,
ooit nog kan vergeven

Want papa
Ik heb de kansen
laten liggen
toen ik ze kreeg
Besefte niet zo goed
de waarde
Had nog zoveel,
heel veel willen zeggen
Maar ik zweeg
In jouw laatste momenten
hier op aarde

Er was altijd een excuus
om niet te hoeven rijden
Ik bleef piekeren,
nam vaak geen besluit
Vond de afstand
soms te ver
Ook onderschatting
van jouw ziekte
Het kwam mij,
hoe gruwelijk nu,
toen niet uit

Ik snap nu pas
wat ver is
De onvervulde wens
om weer bij jou te kunnen zijn
Maar jij bent weg,
komt nooit meer terug
Dat vreet aan mij
Het steekt
En doet nog zielsveel pijn

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 19-07-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Henk Hoek
Actief sinds: 19-07-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Afstand’ van Henk Hoek zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.