EEN KUS VOOR DE EEUWIGHEID

Joop Gilhuis

Waarover al heel lang
door kind en ouders werd gesproken,

werd nu werkelijkheid
en bestaande taboe's doorbroken.

Een ski-les vakantie
door de school verzorgd in een ver land,

dat gaf nieuwe
vergezichten en een onderlinge band.

Toen dé dag er was,
brachten de ouders hun kinderen weg,

een stevige kus met de
woorden:"Doe wel voorzichtig zeg."

Een voorspoedige reis
bracht hen naar het mooie ski-gebied,

eenmaal daar zongen wij
bij het uitladen het hoogste lied.

Een paar leerkrachten
waren er, om ons te begeleiden,

zij waren daar om
ski-les en verblijf voor te bereiden.

Het verliep in een
goede harmonie en gezelligheid,

heerlijke dagen
volgden, wij hadden een tekort aan tijd.

Maar ook nu was de tijd
aangebroken om te vertrekken,

een paar hadden een
heimwee gevoel dat begon te nekken.

Voor hen was het dus
zeker fijn dat ze weer huiswaarts gingen,

pratend en de bus
gezellig maakten door wat te zingen.

De chauffeur had goede
zin en was alert met wat hij deed,

kinderen zaten of
liepen naar voren terwijl hij reed.

Opeens een schok,
daarna een slinger met dodelijke klap,

even beangstigend stil,
toen een ontzettend gillend getrap.

Levens van mensen,
groot en klein werden uit het leven genomen,

anderen gered, door van
plaats te ruilen, zo de dood ontkomen.

Ook de chauffeurs
mochten niet blijven en kwamen niet meer thuis,

een knellende vraag
blijft over:"Waarom niet met man en muis?"

Overlevende verwanten,
man, vrouw of kinderen, allen met een traan,

moeten daar samen met
intens verdrietige, ontroostbare mensen staan.

Één ging heen, de ander
mocht blijven, heeft dit alles ook enige zin?

oppervlakkig bezien
niet, toch ga ik daar nu verder met u op in.

Velen brachten via de
kerk hun geliefden naar een plaats in de aarde,

de kerk, voor sommigen
een troost en voor anderen van totaal geen waarde.

Voor allen, groot en
klein, heeft dit gebeuren, de ogen geopend en vragen,

kan ik alleen deze
zware last wel dragen, wil God de mensheid zo plagen?

Natuurlijk niet, maar
velen van ons weten weinig of niets over Hem,

sommige kerken laat de
mensen daarover in het ongewisse, met klem.

Daardoor is bij hen
gebrek aan kennis en zijn zij nu als een stuurloos schip,

twijfel is ontstaan en
voor velen het geloof vastgelopen op een klip.

Nu in grote nood
gekomen, missen zij elke grond voor troost en leven,

de Vader heeft voor elk
van u Zijn plannen liggen om aan u te geven.

Die plannen liggen
vast, in het door Hem geschreven Woord, uw heil,

lees die bijbel nu eens
echt, dan ontstaat er voor u een nieuw reveil.

Door het lezen van Zijn
Woorden van Zegen, gaan wij beter begrijpen,

dat wij te lang
blindelings gedanst hebben naar de verkeerde pijpen.

Gods troost gaat u
ervaren als u Hem gaat volgen op die nieuwe wegen,

dan zal Hij uw verlies
dragelijk maken en u begeleiden met Zijn Zegen.