Op pad
Kom laten we naar buiten gaan,
even weg hier uit dit hol.
Blijf daar niet zo stil nu staan,
kom mee, uit onze bol!
Ach laat ons toch naar buiten gaan,
de zorgen nu vergeten.
En strakjes moe en ook voldaan
op een terras ergens iets eten.
Kom naar buiten liefje, nu meteen
naar de zon, de wind, het gras.
We gaan gezedllig samen heen
en heffen straks het glas.
Ik moet eruit, ik stik hier, echt
ik wil vrolijk zijn en vrij.
De somberheid die ik bevecht
geen baas nu over mij.
De hort op gaan we, samen weg,
ons laatste geld verbrassen.
Doe nu maar je schoenen aan,
het is te warm voor jassen.
.
Net als vroeger, in andere tijden
wil ik weggaan met jou saam
We kunnen lopen of gaan rijden
langs paden, zonder naam.
Het is al laat nu, de dag voorbij
we zijn nog steeds hier binnen.
En morgen gaan we echt iets doen,
ik zal wel wat verzinnen...
Klaas Klimop
l
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-05-2018
Over deze dichter
klaas klimop (Actief sinds: 03-05-2018)
© Op dit gedicht 'Op pad' van klaas klimop zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.