INLOGGEN
«»

VERLANGENDE BLIK

's Avonds loopt een kind peinzend achter het huis om,
ziet door zwarte boomkruinen het sterrenrijk:
hoge én verzonken hemels binnen bereik
van één wijd, overweldigend vorstendom.

Benauwend klein is de wereld rondom,
glazen wanden onder duwende lucht gelijk.
Het ventje voelt zich ontmenst, onbelangrijk:
een wilde snoek in de goudvissenkom.

Hij wil omhoog zweven al een pluisje wol,
voorgoed kleven aan 't verste twinkellicht,
daar nieuw heelalgebeuren beleven.

Dan turen naar die woelige woekerbol.
Krijgt deze eens een vredig aangezicht,
dat samen denkt met het ruimteleven?

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 26-01-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Han Messie
Actief sinds: 18-01-2018Informatie bij het gedicht:

Een kind leeft in onmin met zijn woonwereld, wil wegzweven aar het sterrenrijk. De genoemde "woekerbol" is uiteraard de aarde, die hij vanuit het heelal ziet. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘VERLANGENDE BLIK’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.