De vingerhoed

Dolf de Jong

Annelies ik durf het je niet te vragen
maar eens moet ik het toch eens wagen
en terwijl ik in je ogen staar
vraag ik het nu maar.

Voor een vingerhoed vol liefde van jou
blijf ik jou altijd trouw
ik zal je niet overvragen
maar jou wel op handen dragen.

Op die vingerhoed met liefde gevuld
wacht ik met ongeduld
Òh mag ik het toch beleven
dat jij die aan mij zult geven.

`s nachts lig ik van jou te dromen
bij `t ontwaken voel ik mij genomen
wanneer die vingerhoed noch niet is gevuld
maar er komt geen eind aan mijn geduld.

Van die vingerhoed vol liefde van jouw
daarvan krijg je nooit berouw
met èèn vingerhoed vol ben ik al te vree
de inhoud draag ik in mijn hart dan mee.

Ik blijf voor altijd op je wachten
jij bent steeds in mijn gedachten
ik stuur jou een vingerhoedje toe
`t wachten op jou wordt ik niet moe.

Maar het hoeft perse geen vingerhoed te zijn
want ja een vingerhoed is maar zo klein
je mag mij ook met liefde overladen
het zal ons samenzijn niet schaden.

Maar geef mij toch een hint
dat jij jou aan mij bind
zodat wij over vijftig jaar
gehuldigd worden als het gouden paar.
DdJ.