INLOGGEN
«»

Een lach en een traan

Marianne hoe kan ik jouw roep weerstaan
het lachen zou mij dan vergaan
als tot mij is door gedrongen
dat jouw liefde mij zo wordt toe gezongen.

Dan zijn er geen geheimen meer
maar bemin ik jou keer op keer
jou gedachten leg je bloot
en ontvouw je in mijn schoot.

Ik raak dan zeer verward
Je verwarmt dan mijn hart
terwijl ik lach en huil
weet ik dat ik jou nooit meer ruil.

Door Jouw vertrouwen aan mij te geven
doet ons in wederzijds vertrouwen leven
de vreugde die ik heb gemist
heb ik bij jou weer opgevist.

Als jij mijn hart verwarmen wil
staat het door jou ook nooit meer stil
maar blijft eeuwig voor jou kloppen
onze liefde is dan niet meer te stoppen.

Wij zullen elkaar verstaan als ik jou kan krijgen
terwijl wij samen zwijgen
Ik heb je lief zo als ik je ken
dus blijf altijd zo als je ben.

Dit is wat ik bedoel
bepaal gerust je eigen doel
ik geef jou de ruimte om te leren
elkander wederzijds te begeren.

Dus volg ik de liefde van je hart
en maak met jou een nieuwe start
die eindeloos vergeven kan
kom wij maken er beiden nog iets van.
DdJ.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 17-04-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dolf de Jong
Actief sinds: 26-12-2015Informatie bij het gedicht:

In deze Candlelight Gedichtenserie berust elke overeenkomst met de naam in het gedicht op een zekere toevalligheid. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een lach en een traan ’ van Dolf de Jong zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.