Het meisje in het schilderij

Dolf de Jong

Hoe lang stond ik daar al te kijken
mijn blik verstart mijn geest verrijkend
Wie bekeek mij ooit zo van opzij
wie is dat meisje in dat grote schilderij.

De gids was twee maal weer gekeerd
ik had zijn roepen afgeweerd
hij ging verder met de rij
ik bleef staren naar dat meisje in dat grote schilderij.

Ik liet steeds mijn blikken gaan
en keek het meisje verward en vragend aan
het was als of zij sprak tot mij
dat meisje in dat grote schilderij.

Wat was toch die boodschap die zij uitstraalde
terwijl zij met haar schoonheid praalde
ik kon `t niet bevatten maar voelde mij blij
door dat meisje in dat grote schilderij.

Het lange blonde haar viel schalks over haar schouder
zij leek een tiener of net iets ouder
het gezicht dat straalde, zij was blij
dat meisje in dat grote schilderij.

met haar mooie ogen keek zij mij steeds aan
alsof zij zeiden stop niet verdergaan
ja blijf toch bij mij
bij dit meisje in dit grote schilderij.

De frivoliteit van haar contouren
deed het jurkje om haar snoeren
zij geleek zo gelukkig en vrij
dat meisje in dat grote schilderij.

Zij was te mooi voor deze aarde
van daar dat ik haar; voor eeuwig op dit schilderij bewaarde
Zo stond geschreven door Corneille op een lei
over het meisje in dat grote schilderij.

toen ik die regels las begon ik te beven
mijn herinneringen kwamen weer tot leven
nu werd het verleden weer helder voor mij
zij was `t Sylvia; dit meisje in dat grote schilderij.

Nu kwam het mij weer duidelijk voor de geest
zij was heel even in mijn leven geweest
Ik vond haar zo mooi en lief zij maakte mij blij
dat meisje in dat grote schilderij.

Zij zei tot mij; morgen zal ik wederkeren
nu moet ik gaan, ik moet poseren
ik was toen heel opgetogen en zo blij
door dat meisje in dat grote schilderij.

Heel lang heb ik toen op haar gewacht
op dat bankje bij de gracht
en jaren liet ik in mijn hart voor haar een plaatsje vrij
voor dat meisje in dat grote schilderij.

Nu kwam er opeens duidelijkheid
over mijn vragen in die tijd
zij voelde zich niet te mooi voor mij
dat meisje in dat grote schilderij.

Toen kwam er naar mij een heer;
die zei; wij gaan sluiten meneer
Haar blik van opzij, zei nu tot mij
Ja ik ben het; dat meisje in dat grote schilderij.
DdJ