de appelsmaak vervliegt
ik heb alles
uitgedaan
en weggesmeten
kaal ben ik
mezelf gebleven
heb me toen
aan jou gegeven
Eva zonder slang
je bent
mijn paradijs
ik woon je uit
tot al je grijs
verdwenen is
je handen weer
met kleuren spelen
en in je mond de
appelsmaak vervliegt
ik zal je
sterren tonen
zon en maan
afromen en je
vele keren
laten komen
heftiger dan in
Gods stoutste dromen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘de appelsmaak vervliegt’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.