met schaamte behangen
je hebt me ontvoerd
in boeien gevangen
je buik is zo zacht, geplooid
en met schaamte behangen
ik zwicht voor je borsten
in streelzacht verlangen
voel hoe je opricht
je huid strak gespannen
ik lach naar je mond
de lippen geopend
fluister mijn woorden
voordat je verstomt
we rillen en trillen
in de kleur van genieten
het roze werd rood
toen we samen verlieten
sluit nu je ogen
laat de passie betijen
om in de hemel te mogen
gaan we dagenlang vrijen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 01-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘met schaamte behangen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.