ik was de slaaf
ik graaf een graf
mijn eigen of voor vele
het kan me niets meer schelen
jij hebt alles wat ik gaf
ik kroelde door je haar
verslond je met mijn blikken
jij wilde niet meer schikken
er was altijd weer dat maar
je vloerde mij met kracht
kreunde in extase
genoot van iedere fase
verwoestte mij die nacht
ik was de slaaf
vond jouw passie gaaf
je maakte me bedeesder
zo werd jij mijn meester
je boeide mij
met kettingen van vrij
tartte alle zinnen
haalde me leeg van binnen
ik graaf een graf
om naamloos te verdwijnen
in jouw schaduw levend
kan ik nergens meer verschijnen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 01-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ik was de slaaf’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.