ONGEMERKT
Het prille groen bekoort ieder voorjaar
de liefhebbers van beuken en eiken.
Wie zullen met bewondering kijken
naar het kleine loof, nauwelijks zichtbaar?
Eenzame blaadjes boren zich traag en zwaar
tussen stenen door, om lucht te bereiken,
die mild lovend over hen zal strijken.
Hun nietige kracht is onweerstaanbaar.
Dit schier verborgen, tere gebeuren
spreekt eeuwig over de almacht van de Heer.
Hij mag heimelijk oordelen en keuren.
Zijn schouwen en denken dalen zacht neer,
gaan door de wereld als verstilde geuren,
vaak door niemand begrepen: de grootste eer!
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 11-05-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ONGEMERKT’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.