INLOGGEN
«»

GETROFFEN

De prediker spreekt vol geestdrift
voor een groep mensen over God

zijn spraak is een brede bliksemstraal
die snel voortglijdt door een stil bos
van eiken en dennen _ maar geen boom treft
verdwijnend tegen een blank rotsblok stoot

op de heet geslagen zwerfkei
prijkt slechts een wazig zwarte vlek
ogend als een grillig vraagteken
spoedig weggespoeld door reine regen

verscheidene jaren strijken
langs de grote onbewogen steen
met koude onverschillige huid
onvermurwbaar blijft hij zichzelf

uit zijn binnenste komt water vrij
dat blij druipend leven zoekt en brengt
jonge struiken en tere bloemen
boren hun tastende wortels in hem

het hemelse vuur van weleer
had het verborgen hart geroerd.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 12-05-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Han Messie
Actief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘GETROFFEN’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.