Van alledag en uitzicht

Fred Hensens

De ochtend gloort;
Ik voel jouw hand mij teder raken
Door mijn nog sluimerend ontwaken.
Zonlicht streelt blindelings de slaap
Uit mijn halfgesloten ogen, ik gaap;

De ochtend gloort;
Nog is een nieuwe dag ons toegestaan.
De klok zal in de krant der tijd verslaan,
wat intens geluk, wat ergernis en smart,
een weinig mijmeringen in het hart;

De ochtend gloort;
Nog even mogen wij de liefde drinken,
vredig in haar warme schoot verzinken,
totdat van verlangen rest het ijle beven.
Nog even maar, mijn lief, nog even;

De ochtend gloort;
Gods Hand zal eens zacht de onze raken
En ons in Zijn Lichten doen ontwaken.
Tegen de donkere lucht van ’s levens horizon,
rijst schitterend stralend hoog Zijn Zon;

EEN NIEUWE OCHTEND GLOORT!!