Opgedrongen geloof

Gertjan van der Kraan

Opgedrongen geloof

Het opdringen van een geloof
Veroorzaakt een diepe kloof
Tussen mensen onder elkaar
Met grote kans op het gevaar
Dat liefde en genegenheid
Verandert in een felle strijd
Met macht als uitgangspunt
Die geen andere mening gunt
En de uitspraak wordt versterkt
Dat religie het leven juist beperkt
Omdat alles wordt opgedragen
En liefde en vrede gaat vervagen

Leer daarom in de spiegel kijken
Wat in eigen leven moet wijken
Dan zullen we pas echt gaan leren
Geen mens kan zich zelf bekeren
We zijn allen aan eigen ik gehecht
De minste zijn wordt een gevecht
Waarbij we toe moeten gaan geven
Zonder fouten zal niemand leven
Zoek een religie die eerlijk vertelt
Voor er een oordeel wordt geveld
Dat onze keus vrij is om te geloven
Wat de religie ons ook zal beloven

Hebben we toch de keus gemaakt
Doordat ons hart werd aangeraakt
Door vrede en een innerlijke rust
En ons geweten niet wordt gesust
Dan zullen we gaan bemerken
Dat geloof iets uit gaat werken
Want echte liefde en genegenheid
Wordt dan levende werkelijkheid
Geen moeten doen of een verbod
Wordt persoonlijk leven voor je God
Niet de mensen, maar God behagen
Gaan we oprecht in liefde uitdragen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 09-05-2017

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Gertjan van der Kraan (Actief sinds: 31-10-2014)

Informatie bij het gedicht

Geloof als persoonlijke keuze niet als opgedrongen religie

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Opgedrongen geloof’ van Gertjan van der Kraan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.