INLOGGEN
«»

“Keer op keer”

“Keer op keer”

Zoute tranen rollen over haar gezicht, vallen op haar in elkaar gewrongen handen meer.
Haar geest zo moe, haar lichaam doet zeer.
Spieren in haar hals staan strak gespannen, ze voelen als de ‘boeien’ van haar bestaan.
Bergen stress te dragen, zoveel angst, onbeantwoorde vragen.
Zwaar, te moe, keer op keer.

Woorden die nog nagalmen in de lucht.
Er is in de vele verstreken jaren, niets overbrugt.
De kar zit overvol, daarin hebben “zij” beiden een rol.
Waarom valt hier niet uit te komen.
Vroeger waren ze toch beide gelukkig.
Uren pratend over de toekomst, over hun dromen.
Discussies, herhaling, keer op keer.

Zwijgen, elkaar negeren,
ze herkent het van de vele andere keren.
Geen lief appje, of een kus. Hij is nooit meer goed gemutst.
Straks ruikt hij bij thuiskomst naar de drank. Ze haat de stank.
Uren zit hij na het werk in de kroeg, klagend over zijn gezwoeg.
Uiteraard gaat het ook over haar, want ‘die” vrouw maakt het me zwaar!
Oneerlijk, zijn waarheid, keer op keer.

Maar dan komt het moment dat “zij” de deur sluit.
Ze kijkt nog even om, dit maal voor de laatste keer.
De gezamenlijke woning, haar man, ze ziet ze nooit meer.
Alles voelt een heel stuk lichter, als een extreme last van haar schouders.
Waarom zou ze nog blijven, bij elk geluid verstijven.
Hij had haar zomaar laten gaan, duidelijk geen interesse meer in haar bestaan.
Licht, geen gewicht, ze wil meer en meer.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 14-09-2022

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Carla Zuijderwijk
Actief sinds: 12-09-2022Informatie bij het gedicht:

Zie profiel Auteursrechten
Op dit gedicht ‘“Keer op keer”’ van Carla Zuijderwijk zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.