Het vertrek

Ron Dietvorst

Je hebt de poort gesloten
je hebt de deur gegrendeld
ik lig in een dronken goot
met mijn karma in jouw
goeddunken gewenteld
ik kijk naar de sterrenhemel
en wrijf mijn ogen uit
ben ik hier nu echt?
is dit de werkelijkheid
van mijn beschonken bestaan?
was jij ooit met me begaan?
door de luiken heen kan ik jouw
ogen zien blinken van ontrouw
ik kan je bittere verwensingen
door de muren horen meezingen
gaan zal ik gaan door weiden
en velden en jouw koppig wezen
tot slot voorgoed vermijden.