Voorgoed voorbij
De angst in je ogen
ogen die niet logen
verraden het bedrog
meegevoerd in je zog
menige escapade
veeleer een cascade
je onlesbare dorst naar vrouwen
en thuis maar snauwen
je kunt nu gaan voorgoed
ik putte ten slotte moed
je kan elders gaan liegen
en bedriegen.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-02-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Ron Dietvorst (Actief sinds: 18-05-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Voorgoed voorbij’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.