Overspel

Ron Dietvorst

De nacht was zwart, alleen en stikdonker
voor de landjonker
sinds de edelman de jonkvrouw
had moeten afgeven wegens ontrouw

was de goede man zichzelf niet meer
had hij er wel goed aan gedaan dacht hij keer op keer
ze het huis uit te sturen, weg ermee, de straat op
dacht aan vroeger tijden, in de keel kreeg hij een krop

ze was vroeger zo'n lekker freuletje geweest
kon tekeer gaan in bed als ware ze een beest
maar de nobelman was vijfentwintig jaar ouder
en op seksgebied was hij al lang onthouder

hij nipte stilletjes aan zijn gekoelde Château D'Yquem
snoepte van zijn foie gras en besloot met klem
geen van mijn geslacht is ooit teruggedeinsd
voor een probleem of heeft het ontveinsd

hij zou het morgen wel melden aan Martine
van de krantenkiosk al eeuwen zijn concubine
hij schelde om de major-domus
en bestelde voor vanavond hertensteak met jus.